Юркевич Аляксей "Памяць - Праклён продкаў" | [Харзах]-[НЕТ]
http://zhurnal.lib.ru/j/jurkewich_a_w/ ... - старонка аўтара на Самвыдзе.
Хорошо напісана. Сюжэт немудрагелісты, але правераны і цікавы. Чакаеш, што ж там будзе далей, як павернецца сітуацыя і як будуць разгортвацца падзеі. Калі працяг будзе ў тым жа духу, то кнігу чакае поспех. Назва можна было б, вядома, прыдумаць поэффектнее, але гэта не самае галоўнае, я бачыў добрыя кнігі без назвы наогул. Свет апісаны дрэнна, але напачатку творы, тым больш такой скіраванасці, гэта асабліва і не трэба, а невыразнасці выпраўляюцца па меры жыцця героя ў свеце. Твор пакуль не скончана і малы абъём, гэта, мабыць, яго адзіны недахоп.
Содержание:
ну ка зацэнім, паспрабуем шанаваць!
ну ка зацэнім, паспрабуем шанаваць!
на аматара, можа потым там будуць грандыёзныя прыгода... а
на аматара, можа потым там будуць грандыёзныя прыгода... а пакуль проста жыццё найміта...
Яшчэ з якім нецярпеннем чакаеш, што ж далей
Яшчэ з якім нецярпеннем чакаеш, што ж далей
так, але пачатак усё адно лепш, чым сярэдзіна... і напал не той
так, але пачатак усё адно лепш, чым сярэдзіна... і напал не той і неяк шукаюць гэтага забойцу з такімі важнымі звесткамі плоховасто... дзіўна...
Усё адно цікава
Усё адно цікава
не ведаю, чытаў насілу... можна сказаць, прымушаў сябе гэта спра
не ведаю, чытаў насілу... можна сказаць, прымушаў сябе гэта рабіць... хех...
в агульным, дачытаў да канца... але нічога цікавага так і не адбылося...
автор трымае салдат за нейкіх тупых першабытнікаў, якія дзеля яго казак будуць яму назаўжды дакладныя... нелагічна, наіўна і тд... лепш бы ён заставаўся няўдачлівым наёмным забойцам, чым такім салдатам...
к таму ж, існуе дастатковае кол-у твораў, дзе салдацкае жыццё паказана нашмат больш рэальней і цікавей...